الکل ( اتانول)

اين الکل از تخمير گلوکز و در کنار آنمزيم هاتي مخمر آبجو و بدون نياز به اکسيژن توليد مي شود. انرژي حاصل از مصرف متوسط سرانه روز انه آن 76 کيلو کالري است. اما چون خوشبختانه دوسوم جمعيت آمريکا الکل مصرف نمي کنند بنابراين 10 درصد از کل کالري بدن بقيه انها ، از الکل تامين مي شود.



جذب و متابوليسم

اتانول يک ملکول کوچک، خنثي و قابل حل در آب است که احتياجي به عمل  هضم ندارد و جذب آن از طريق نفوذ در تمام طول لوله گوارش صورت مي گيرد. 80% آن بلافاصله پس از خروج از معده در داخل روده باريک جذب مي شود و براي جذب بيش  از اين مقدار هم محدوديتي وجود ندارد. الکل جذب شده به علت اين که در آب حل مي شود، در تمام مايعات بدن جريان مي يابد و غلظت ان در هر بافت به تناسب ميزان و درصد آب آن بافتها، افزايش مي يابد. بنابراين مقدار بيشتري از آن در خون و مقدار کمتري نيز در استخوان و بافت چربي جمع مي گردد. مقدار الکلي که دفع مي شود بسيار کم است. کمتر از 5% الکل از طريق کليه ها و ريه ها دفع مي شودو چون مقدار الکل در هواي بازدم  و ادرار متناسب با مقدار ان در خون است، بنابرايناندازه گيري ميزان الکل از اين طريق، به عنوان يک اندازه گيري صحيح کاربرد دارد.

شروع متابوليسم الکا در کبد و کليه است . زيرا در اين دو ارگان، آنزيم الکل دهيذروژناز و دو انزيم ديگر وجود دارد که الکل را اکسيده و تبديل به شکلي مي کند که به عنوان منبع انرژي  مورد استفاده قرار مي گيرد ( مانند استفاده از کريوهيدرات ها و اسيدهاي چرب) . ماهيچه هاي اسکلتي نيز چون اين آنزيم را ندارند، متابوليسم الکل در آنها شروع نمي شود ولي هنگامي که اين جريان به مياهنه راه خود رسيد، ماهيچه ها نيز مانند ديگر بافتها از ماده حاصله، به عنوان منبع انرژي استفاده مي کنند. همچنين ممکن است الکل به چربي تبديل شود و ذخيره گردد. ولي به طور کلي از اسيدهاي چرب و گلوکز سريعتر متابوليزه مي شود که حاصل اين متابوليسم ، آب انرژي و دي اکسيد کربن است.

اگر اسيدهاي چرب و گلوکز به مقدار کافي مصرف نشوند، اتانول مي تواند در ايجاد تعادل مثبت کالريکي نقش داشته باشد. مغز نيز مقداري آنزيم الکل دهيدروژنال دارد که بوسيله آن مقدار کافي الکل را متابوليزه مي کند تا بتواند  اثرات عصبي الکل را با تطبيق موضعي کنترل نمايد.

هر گرم الکل 7 کيلو کالري انرژي توليد مي کند همچنين هر ميلي ليتر ان حدود 5.6 کيلو کالري انرژي توليد مي نمايد. بنابراين 30 ميلي ليتر از الکل 50 % ، شامل 12 ميليليتر الکل است که 84 کيلو کالري انرژي توليد مي کند. همچنين 340 گرم آبجو که 3 % الکل دارد يا 118 ميلي ليتر شراب که 12 % الکل دارد، 80 کيلو کالري انرژي توليد مي کند.

جذب الکل در اثر واکنش با ديگر داروها تغير مي کند و پس از جذب نيز متابوليسم آن در اثر فروکتوز تزريقي (نه خوراکي) بالا مي رود ولي ورزش ويتامين هاي تکميلي، هورمونهاي تيروئيد و کافئين تاثيري در ان ندارد. مصرف مقادير زياد الکل منجر به ضايعات شديد کبدي و تراکم چربي در بافت هاي ان مي شود.

همچنين چون الکل از گليکوليز ( تبديل گليکوژن به گلوکز ) و گلوکوژنز ( تبديل گلوکز از آمينواسيدها و گلي سرول) جلوگيري مي کند و در ضمن توليد NADPH  را ( ماده تشکيل دهنده چربي ) بالا مي برد، غالبا مصرف آن منجر به پايين آمدن قند خون، کبد چرب و تراکم اجسام ستوني ( محصولات ميانه راه متابوليسم چربي در کبد ) در کبد مي گردد. در صورتيکه مصرف الکل سبب کاهش مصرف مواد مغذي نگردد، تخريب کبد معمولا پيش نمي آيد.