متابولیسم ویتامین C و بیماریها:
عموماً به نظر می رسد که در یک بافت سالم، اسید دهیدرواسکوربیک بزودی به اسید اسکوربیک تبدیل شود لذا بالا بودن نسبت اسید اسکوربیک به اسید دهیدرواسکوربیک در یک بافت ممکن است معرف سلامت آن بافت باشد. برقرار بودن چرخه تبدیلی فرم اکسید شده ویتامین C (اسید اسکوربیک) برای تثبیت نسبت فوق الذکر در یک سطح بالا ضروری است. مدارک حکایت از آن دارد که ممکن است نقص عملکردی در متابولیسم اسید اسکوربیک در روند پیری در بعضی از بیماریها از جمله دیابت، لوسمی، بیماریهای چشم و بیماریهای التهابی مزمن نقش داشته باشد. این مطالعات نشان می دهد که تغییرات در مقدار ویتامین C ممکن است بخاطر کاهش آن در اثر بیماری اسید اسکوربیک باشد. اختلال در روند بازیافت سبب می شود تا سلولها و بافتها دائماً در معرض مقادیر پایین اسید اسکوربیک و مقادیر افزایش یافته اسید دهیدرواسکوربیک باشند که چنین حالتی منجر به افزایش حساسیت سلول یا بافت به آسیب اکسیداتیو می گردد (39).
اساساً بیمارهای شدید ممکن است منجر به افزایش قابل توجه در تولید رادیکالهای آزاد شوند که باعث کاهش دفاع آنتی اکسیدانی از جمله ویتامین C شود. کاهش دفاع آنتی اکسیدانی و ناتوانی در از بین بردن این رایکالها ممکن است بهبودی از بیماری را به تأخیر بیاندازد (138).
گزارشاتی وجود دارد که نشان می دهد اسید دهیدرواسکوربیک در ارتباط با حالات مرضی مختلف است. مقادیر بیشتر از حد نرمال این اسید در خون بیماران دیابتی، در لنفوسیتهای بیماران مبتلا به لوسمی لنفوئیدی مزمن و در مایع مفصلی بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید یافت شده است (25).
مقدار اسید اسکوربیک در مخاط روده متورم بیماران مبتلا به کرون و کولیت اولسراتیو به طور قابل توجهی کاهش می یابد و در همین زمان احیای اسید دهیدرواسکوربیک در اثر آنزیم دهیدرواسکوربیک ردوکتاز نیز شدیداً کاهش می یابد که محققین علت آنرا کاهش توانایی مخاط متورم در تثبیت غلظت اسید اسکوربیک احیاء شده می دانند. کاهش اسید اسکوربیک همچنین در پانکراتیت حاد، در بیماران مبتلا به سرطان دستگاه گوارش، در تومورهای ریوی ایجاد شده در اثر بوتیونین سولفو کسیمین (باعث کاهش گلوتاتیون می شود، در موارد تجمع بیش از حد آهن، در پره اکلامپسی، در فشار خون، در عفونها، در سیگاریها، در انفارکتوس میوکارد حاد، 48 ساعت بعد از ضربات مغزی و متعاقب جراحی قلبی ـ تنفسی کاهش می یابد (39).
فاکتورهای تأثیر گذار بر غلظت پلاسمایی ویتامین C در دامها
1-سطح آن در بدن دام مادر و نوزاد آن: 
مقدار اسکوربات شیر در طول یک دوره شیردهی کمی تغییر می کند. نایت، اپلتالوا و کلب غلظت اسکوربات در شیر گاو را به ترتیب 1/2 – 9/1، 8/2-4/1 و 5/2-2 میلی گرم در دسی لیتر یافتند. در گاو مقدار اسکوربات شیر به غلظت پلاسمایی آن وابسته است. بهرحال بعلت پایین بودن غلظت اسکوربات در شیر کامل، مقدار دریافت روزانه اسکوربات توسط گوساله ها در بیشتر گله های تجارتی بطور متوسط تقریباً 75 میلی گرم است. غلظت پلاسمایی اسکوربات در اوایل بعد از تولد گوساله مرتبط با غلظت پلاسمایی اسکوربات در مادر بوده که غلظت اخیر نیز به تغذیه مادر وابسته است. براساس اطالعات ارائه شده توسط ایتز، ضریب همبستگی بین اسکوربات در پلاسمای مادر و گوساله در خلال فصول مختلف سال 73/0 است. این اطلاعات همچنین نشان می دهد که غلظت پلاسمایی اسکوربات در گوساله بطور قابل توجهی تحت تأثیر غلظت پلاسمایی آن در مادر گوساله قرار می گیرد. راسموسن و همکاران غلظت پلاسمایی مادری را 76/1-16/1 میلی گرم در دسی لیتر گزارش  کرده و اعلام داشته اند این غلظت در طور یک دوره شیرواری به طور قابل توجهی تغییر می کند بطوریکه در پیک شیرواری در کنترین حد و در انتهای شیرواری در بالاترین سطح است. نژاد تأثیر کمی دارد. در گاوان بالغ غلظت پلاسمایی اسکوربات 8/0-3/0 میلی گرم در دسی لیتر است اگر چه مقدار 5/2 میلی گرم در دسی لیتر هم گزارش شده است (48).
محققین پیشنهاد کرده اند برای آنکه بتوان به یک برآورد درست از چگونگی وضعیت ویتامین C در یک دام دست یافت لازم است که تا نمونه های متعددی اخذ شود. در گاو غلظت پلاسمایی دهیدرواسکوربات 58/2-18/0 میلی گرم در دسی لیتر و غلظت پلاسمایی اسکوربیک تام (اسید اسکوربیک و اسید دهیدرو اسکوربیک) از 13/1 تا 19/3 میلی گرم در دسی لیتر متفاوت است. تغییر در وضعیت پلاسمایی دهیدرواسکوربات از اسید اسکوربیک و اسکوربات تام بیشتر است