افزودنيهاي نگهدارنده
كساني كه به سلامت و تغذيه سالم خانواده خود اهميت مي دهند ،با خواندن برچسب روي بسته بندي مواد غذايي ، از كيفيت و ارزش غذايي آن آگاه مي شوند . روي برچسب كنسروها ، كمپوتها و ساير فراورده هاي غذايي بسته بندي شده موجود در فروشگاهها ، گاه تركيبات ناآشنايي ديده مي شود كه به مواد شيمبايي و دارويي شباهت دارند و مصرف كننده آنها را به عنوان مواد خوراكي نمي شناسند . اين تركيبات فقط براي شيمي دانان آشنا و معني دار هستند . در اين بخش قصد داريم شما را با بعضي از اين تركيبات كه نام آنها را معمولا روي قوطي ها و بسته هاي مواد غذايي مي بينيد آشنا سازيم . تمام مواد غذايي از تركيباتي مانند پروتئين ، كربو هيدرات ، چربي ، ويتامين و املاح تشكيل شده اند كه هركدام براي خود فرمول شيميايي ويژه أي دارند . مواد غذايي علاوه بر اين تركيبات طبيعي ، گاه تركيبات سنتزي يا مصنوعي دارند كه در طول تبديل يا بسته بندي به آن اضافه شده اند به اين مواد افزودنيهاي غذايي مي گويند .
افزودنيها به دو گروه تقسيم مي شوند :
شكر و نمك و ادويه از افزودنيهاي طبيعي به شمار مي آيند در حاليكه رنگ ها و اسانس هاي غذايي اغلب مصنوعي اند و براي بالا بردن جاذبه و جلب مشتري به محصول اضافه مي شوند . آنچه امروزه مواد غذايي را تازه و سالم نگه مي دارد وجود و نقش اين تركيبات است كه تعدادشان به هزارها مي رسد . بدون اين تركيبات ، مرغوبيت و قابليت مصرف محصول به سرعت از بين مي رود . افزودنيهاي غذايي برحسب نقشي كه دارند به گروههاي مختلفي طبقه بندي مي شوند كه مهمترين آنها عبارتند از اسانسهاي غذايي ، رنگهاي غذايي ، مواد محافظ يا نگهدارنده ، قوام دهنده ، ريز مغذي و تشديدكننده طعم .
 1.اسانسهاي غذايي:
 از نظر تعداد و تنوع ، بزرگترين گروه افزودنيها را تشكيل مي دهند . تعداد اسانسها غذايي در حال حاضر به بيش از دوهزار نوع مي رسد و در هر ماده غذايي بسته بندي شده حداقل يك نوع از اين اسانسها وجود دارد . حدود يك چهارم اسانس ها طبيعي اند مثل دارچين ، ميخك و وانيل كه يك ماده معطر طبيعي است .
 2.رنگها:
 يكي ديگر از انواع افزودنيهاي غذايي به شمار مي روند . رنگهايي كه به مواد غذايي اضافه مي شوند در بالا بردن كيفيت و ارزش غذايي تاثيري ندارد و فقط به آنها جاذبه و بازار پسندي مي دهند و درست بهمين دليل نسبت به مصرف رنگهاي غذايي اختلاف نظر وجود دارد . رنگهاي طبيعي سالمتر از رنگهاي ساختگي اند ولي توليد كنندگان مواد غذايي رنگهاي سنتزي را به علت پايداري و شدت رنگ ترجيح مي دهند . بتاكاروتن ، زعفران ، زرچوبه و گلرنگ از رنگهاي طبيعي اند . همينطور مهمترين رنگهاي طبيعي از برخي بافتهاي گياهي مانند چغندر ، انگور ، هويج و فلفل تهيه مي شوند كه افزودن آنها به مواد غذايي مجاز است. اما سلامت رنگهاي مصنوعي هنوز هم مورد بررسي است و اگر آزمايشها، خطرناك بودن رنگي را ثابت نمايد از فهرست رنگهاي غذايي مجاز حذف مي شود . بعنوان نمونه مصرف بعضي از رنگهاي غذايي بدست آمده از مواد شيميايي موجود در قطران زغال سنگ بدليل ايجاد سرطان در حيوانات آزمايشگاهي ممنوع شده است . فساد مواد غذايي در طول نگهداري ، حمل و نقل و توزيع يكي از مسائل مهم بهداشتي و اقتصادي است .