توجه به اين نکات در مورد تغذيه تکميلي ضروري است

با شروع غذاي کمکي بايد دفعات تغذيه با شير مادر را افزايش داد تا حتي المقدور از کاهش حجم شير جلوگيري شود .
* در سال اول زندگي ، وعده هاي غذاي کمکي ، پس از تغذيه با شير مادر به شير خوارداده شود.
* هر 3 تا 5 روز يکبار مي توان ماده جديدي را به غذاي کودک اضافه کرد . اين فاصله زماني براي ارزيابي سازگاري غذا و اطمينان يافتن از عدم وجود آلرژي و حساسيت در کودک است .
* مادر مي تواند شيرخوار را با قاشقي مناسب و يا با انگشتان تميز خود تغذيه کند و به محض اينکه کودک آمادگي نشان داد ، تغذيه توسط خود او را تشويق نمايد.
* ضمن اينکه مي توان کودک را به طور معقول براي غذا خوردن تشويق کرد ولي هرگز نبايد به زور به او غذا خوراند.
* شير خوار معمولا بين 12- 9 ماهگي قادر است از دو انگشت سبابه و شست خود براي برداشت قطعات کوچک غذا استفاده کند . لذا توصيه مي شود در اين سن تکه هاي کوچک مواد غذايي در دسترس کودک قرار گيرد تا بتواند خود را تغذيه کند .
* با شروع تغذيه تکميلي علاوه بر قطره مولتي ويتامين ، بايد روزانه 15 قطره از قطره آهن يا 5/1 ميلي ليتر از شربت آهن (سولفات فرو) به شير خوار داده شود .
* بعد از دادن قطره آهن بايد علاوه بر دادن آب جوشيده خنک شده به شير خوار دندانهاي او را هم با دقت تميز نموده و يا ترجيحا مسواک زد .
* از زمان شروع غذاي کمکي بايد به شيرخوار به ميزان کافي آب جوشيده خنک شده داد .
* در سال دوم زندگي بايد ابتدا به کودک غذا داد و سپس وي را با شير مادر تغذيه نمود . از مواد غذايي زير براي تغذيه در سال اول زندگي
نبايد استفاده شود.

- سفيده تخم مرغ ، شير گاو، انواع توت، گيلاس ، آلبالو، کيوي، خربزه و بادام زميني به علت احتمال ايجاد حساسيت و اسفناج به علت وجود نيتريت .

- مواد غذايي که نياز به جويدن بيشتري دارند ( مانند : آجيل ، کشمش ، ذرت و تکه هاي سفت سبزي هاي خام مانند : هويج ). عسل غير پاستوريزه ، قهوه ، شکلات ، چاي پررنگ و نوشابه .

بايد به خاطر داشت که يکي از اهداف مهم تغذيه تکميلي ايجاد رفتار صحيح و مناسب در امر تغذيه کودک است ، نه پر کردن شکم وي .



مشکلات ناشي از شروع نکردن غذاي کمکي در پايان 6 ماهگي

* ممکن است از ماه هفتم به بعد شير مادر به تنهايي براي تامين رشد شيرخوار کافي نباشد.

* عدم آشنايي تدريجي با قوام ، مزه و نحوه جويدن غذاهاي کمکي از ماه هفتم به بعد ممکن است موجب بي ميلي کودک نسبت به مواد غذايي گردد.



چرا نبايد غذاي کمکي را پيش از پايان 6 ماهگي شروع کرد

* در ماههاي اول زندگي قدرت دفاعي دستگاه گوارش شير خوار در برابر عوامل بيماري زا کمتر است .

* شروع زود رس غذاي کمکي مي تواند به سهولت او را دچار عفونت و اسهال هاي خطرناک نمايد .

* مقدار و فعاليت آنزيم هاي لوزالمعده و املاح صفراوي که در ماههاي اول زندگي براي هضم غذاي کمکي ناکافي است ، از اين سن به تدريج افزايش مي يابد و هضم غذاهاي کمکي راتسهيل مي نمايد .

* ملکول هاي درشت موادغذايي ، قبل از اين سن مي توانند به راحتي از منافذ دستگاه گوارش شيرخوار عبور کرده و احتمال بروز حساسيت و آلرژي را افزايش دهند .

* حرکت ناخود آگاه زبان که باعث بيرون راندن غذا از دهان مي شود در اين سن ازبين مي رود و شير خوار قادر به بلع غذا مي گردد.

* حرکات جانبي زبان که غذا را براي جويدن به طرف دندانها هدايت مي کند بين 8 تا 12 ماهگي ظاهر مي شود .

* توانايي کليه ها که تا کنون براي دفع مواد زائد محدود بوده است ازاين پس افزايش    مي يابد .

* شروع غذاي کمکي قبل از پايان 6 ماهگي نه تنها موجب رشد بهتر شيرخوار نمي شود بلکه اغلب منجر به کندي رشد مي گردد.