امگا – 3 موجود در گردو از بروز حمله قلبي جلوگيري مي‌كند

گردو علاوه بر اينكه يك ميوه خوشمزه است مزاياي فراواني براي سلامتي دارد كه يكي از مهمترين آنها وجود چربي امگا – ‌3 در گردو است.

مطالعات جديد نشان مي‌دهد كه گردو حاوي اسيد‌هاي چرب امگا – ‌3 است. ماهي شناخته شده‌ترين منبع اين گروه از چربي‌هاي مفيد است اما گردو حاوي نوع امگا – ‌3 با عنوان اسيد آلفا لينولينك (ALA) است.

به گفته محققان و كارشناسان تغذيه مصرف بالاي اين اسيد چرب فرد را در برابر حمله قلبي محافظت مي‌كند. مطالعات نشان مي‌دهد كه ‌2 گرم در روز اسيد آلفا لينولينك كه در يك اونس گردو يافت مي‌شود، براي دستيابي به اين مزايا كافي است.

مغز گردو داراي چند اسيد آلما، مقدار كمي اسانس، اگزالاك آهك و ويتامين‌هاي A، B ،D و E است. اين ميوه همچنين ‌12 درصد ارسينك دارد.

برگ درخت گردو نيز داراي ‌3 درصد اينوژيت، اسيد الاژيك، اسيد گاليك و اسانسي با بوي مخصوص و مقداري پارافين، تانن، مواد چرب و املاح معدني از قبيل باريوم، منيزيم، پتاسيم، كلسيم و كاروتن است.

به علاوه پوسته گوشتي ميوه سبز گردو داراي امولسيون، قند و اسيد‌هاي آلي از جمله اسيد سيتريك، اسيد ماليك، فسفاتها و اگزالات كلسيم است. لازم به ذكر است كه عصاره برگ اين درخت خاصيت ميكروب كشي و باكتري‌كشي دارد.

مقدار فسفر موجود در مغز گردو با ماهي، برنج و حتي تخم مرغ برابر است. در مغز گردو پروتئين، فيبر، منگنز، منيزيم و مس هم وجود دارد. برگ و پوست اين ميوه مقوي است و خاصيت تصفيه كنندگي خون را دارد. از برگ و پوست ميوه گردو به خاطر وجود ماده تلخ و تانن براي درمان بيماري‌هاي پوستي استفاده مي‌شود.

مغز گردو همچنين حاوي تركيباتي به نام استرول است كه به طور طبيعي در تركيبات گياهي توليد مي‌شوند كه به لحاظ ساختار شيميايي شبيه به كلسترول هستند. برخي از استرولهاي گياهي در طول موسسه گوارش و در جريان عمل هضم جذب نمي‌شوند و مسير جذب كلسترول در جريان خون را نيز مسدود مي‌كنند. يك اونس مغز گردو حاوي ‌50 ميلي گرم استرول گياهي است كه دانشمندان معتقدند اين ماده نقش مهمي در حفاظت شيميايي و نيز حفاظت عروقي در بدن ايفا مي‌كند.

به علاوه گردو حاوي فلاونوئيدي بنام اسيد الاژيك است كه اين ماده مي‌تواند رشد سلول‌هاي سرطاني را مسدود كند.

در هر ‌100 گرم مغز گردوي خام و خشك به ترتيب ‌3/5 گرم آب، ‌14/8 گرم پروتئين، ‌65 گرم مواد چربي، ‌13 گرم مواد نشاسته‌اي، ‌100 ميلي گرم كلسيم، ‌380 ميلي گرم فسفر، ‌3 ميلي گرم آهن، ‌2 ميلي گرم سديم، ‌50 ميلي گرم پتاسيم، ‌30 واحد ويتامين آ – ‌0/35 ميلي گرم ويتامين ب‌ -6، ‌0/12 ميلي گرم ويتامين ب-2، ‌1 ميلي گرم ويتامين ب-3 و ‌2 ميلي گرم ويتامين c وجود دارد.

به لحاظ خواص دارويي لازم به ذكر است كه گردو خونساز است و خاصيت تصفيه كنندگي خون را دارد.

براي درمان بيماري‌هاي ريوي استفاده مي‌شود. دل پيچه را آرام مي‌كند. مخلوط گردو، عسل و مربا براي تقويت اشخاص لاغر و تحريك توان جنسي بسيار مفيد است. مرباي مغز گردو ملين است و نيز آپانديس را تقويت مي‌كند. مصرف گردو از بدن در برابر تشكيل سنگ كليه و سنگ كيسه صفرا محافظت مي‌كند. پوست درخت گردو و پوست سبز اين ميوه قابض است. مصرف گردو به همراه موز و انجير نيز تقويت كننده مغز و تمركز است. اگر ‌15 تا ‌20 گرم برگ گردو را به مدت ده دقيقه در يك ليتر آب بجوشانيد و مصرف كنيد ورم روده و معده را بهبود مي‌بخشد نيز خاصيت انگل كشي دارد. همچنين دم كرده‌ برگ گردو گاهي از سوي پزشكان گياهي براي درمان خستگي و ورم و مداواي سرمازدگي و امراض پوستي كه البته به صورت خارجي و غير خوراكي استفاده مي‌شود، تجويز مي‌گردد.

از اين دم كرده براي درمان ورم لثه و لوزه نيز استفاده مي‌شود.

از آنجا كه اين ميوه داراي مس است به جذب آهن در بدن كمك مي‌كند. از جوشانده برگ گردو همچنين براي شست و شوي زخم‌ها و التيام آنها استفاده مي‌شود.

در مورد تركيبات روغن گردو نيز گفتني است كه در يك قاشق غذاخوري از روغن اين ميوه ‌120 كالري، ‌14 گرم چربي كلي، ‌2/1 گرم چربي اشباع شده، ‌1/3 گرم چربي‌هاي اشباع نشده تك زنجيره‌اي، ‌6/8 گرم چربي‌هاي اشباع نشده چند زنجيره‌اي يافت مي‌شود. اما لازم به ذكر است كه روغن اين ميوه‌ فاقد فيبر غذايي، پروتئين، كربوهيدرات، كلسترول و سديم مي‌باشد. اين در حالي است كه در يك اونس از خود مغز گردو به ترتيب ‌4/1 گرم فيبر خوراكي، ‌4 گرم پروتئين، ‌5 گرم كربوهيدرات و ‌3 ميلي گرم سديم، ‌4/0 ميلي گرم مس، ‌48 ميلي گرم منزيم و ‌8/0 ميلي گرم منگنز وجود دارد.