کربوهيدراتها يکي از منابع مهم انرژي

منبع انرژي: کربوهيدراتها يکي از منابع مهم انرژي مي باشند و با اينکه تنها مواد غذايي توليد کننده انرژي نيستند، اما چون ارزان ترين انها هستند، مي توانند سهم بسزايي از انرژ ي روزانه را تامين کنند.

بافتهاي عصبي و ريوي، انرژي مورد نياز خود را فقط از گلوکز تامين مي کنند. ولي چون بدن مي تواند گلوکز را در عمل گلوکونئوژنز از قسمتي از ملکول چربي و بعضي از اسيدهاي آمينه سنتز کند؛ اين بافتها نيز براي انجام عمل خود به کربوهيدرات غذايي نياز ندارند. اگر گلوکز از حد طبيعي کمتر شود، مغز از تنها منبع انرژ يخود يعني کربوهيدرات، محروم مي شود، آنگاه جريانهاي ناهماهنگ و کنترل نشده اي بروز مي کند و به تشنج مي انجامد. با اينکه عضلات نيز ترجيحا به عنوان منبع انرژي از گلوکز استفاده مي کنند، ولي مي توانند اسيدهاي چرب را با بازدهي 4% تا 5% کمتر، با گلوکز جايگزين کنند.

انرژي آزاد شده از کربوهيدرات ها تقريبا براي تمام انواع آن يکسان است يعني به ازاي هر گرم قندف نشاسته، دي ساکاريدها يا مونو ساکاريدها، تقريبا 4 کيلو کالري انرژي توليد مي شود.

در سال 1966 انرژ ي حاصل از کربوهيدرات موجود در يک غذاي استاندارد آمريکايي اندکي کمتر از 50 % کل کالري بود. بين سالهاي 1930 تا 1972 انرژ ينشاسته از 31% به 24 % کاهش و انرژي قند معمولي افزايش يافته است.

چون کربوهيدرات نسبت به پروتئين و چربي، منبع انرژي ازانتري محسوب مي شود. بنابراين با کم شدن بودجه تهيه غذا، مقدار کربوهيدرات در رژيم غذايي افزايش مي يابد. در بعضي از کشورها مانند ژاپن و اندونزي که مواد اصلي آنها برنج يا نشاسته کازاوا است، حدود 80 تا 85% از کالري رژيم غذايي، به کربوهيدراتها مربوط مي شود. اقوامي مانند اسکيموها که در محل زندگيشان گياهان کمتري مي رويد، غذاهايشان از چربي سرشار است و فقط 8% از انرژ ي غذايي انان از کربوهيدراتها بدست مي آيد.

مقدار انرژي ناشي از تمام کربوهيدرات ها تقريبا ثابت و يکسان است. يک گرم کربوهيدرات بدون در نظر گرفتن نوع ان که آيا قند است يا نشاسته، به ميزان 4 کيلو کالري انرژي توليد مي کند.

در سال 1987، کربوهيدرات مصرفي در يک رژيم غذايي آمريکايي، 45% از کالري را توليد مي کرد. در حالي که اين رقم در اوايل قرن بيستم، 56% بود.