مراتب ذات

در ذات درمانی مراتب ذات براساس قرارگرفتن ذات در فاصله های مختلفی از جسم تعریف میگردد.در واقع مدارهای ذات غلیظ ترین حالت که نزدیکترین وضعیت به جسم میباشد شروع و به رفیق ترین و دورترین حالت از جسم ختم میگردد .

در تعاریف جهانبینی ذات درمانی، ذات انسانی قادر به ترک این دنیا نمیباشد ولی در این دنیا میتواند به بالاترین درجه رقت خود برسد.

عدم دخول به جهان ابدی بواسطه نداشتن رقت و لطافت کافی است و همچنین است که از نظر ذات درمانی روح بواسطه دارا بودن رقت و لطافت بیش از حد (که بخشی از خالق هستی محسوب میگردد) به مدار دنیوی وارد نمیشود و این به این واسطه است که این دنیا بواسطه غلظت بالایش تحمل پذیرش انرا ندارد.از نظر ذات درمانی ،تا قبل از برزخ مدارهای دنیوی و پس از ان مدارهای اخروی محسوب میگردد.بنا بر این عقیده ،روح همیشه دارای فاصله زیادی از جسم است و اتصال ان به جسم از طریق ذات است.بعد از مرگ رشته ارتباطی موجود بین جسم و ذات و همچنین بین روح وذات جدا میشود . بنا بر این جهانبینی پس از انتقال کلیه اطلاعات جسم به ذات و از ان به روح در وافع انچه که در این دنیا باقی میماند وجود ذات میباشد نه روح. ذات مردگان که از نظر ذات درمانی یک کپی دقیق از جسم ومکنونات انسان میباشد ،در محیطهای مختلف وجود داشته و بنا بر این عقیده میتوانند بواسطه هم مداری های اتفاقی که بعدا شرح ان میرود در اعمال و رفتار زندگان تاثیر گذار باشد .انچه را که در ادیان مختلف مرسوم است و نوعی تمسک جوییدن به ارواح مردگان محسوب میشود در تحت تاثیر قرار دادن ذات بدون جسم این افراد توسط ذات انسانهای زنده و مرتبط با جسم میباشد.بعقیده من اگر در پیشرقت های بشری شرایطی حاصل شود که بتوان بنحوی از رقت ها و لطافت های دنیوی تصویر برداری کرد شاید روزی برسد که بتوان از ذات افراد هزاران سال قبل نیز تصویری برداری کرد . بنا به عقیده ذات درمانی ذات حتی پس ار میلیونها سال هم ماهیت خود را از دست نخواهد داد.