اسپارتام ASPARTAM
شيرين كننده مصنوعي آسپارتام از محصولات جديدي است كه بتازگي وارد بازارهاي جهاني شده است. اين ماده داراي تركيب شيميايي بصورت پودر بارنگ سفيد مي باشد. و قدرت شيريني آن بصورت خالص 180 برابر شكر معمولي است.اسپارتام بيشتر در صنايع آبميوه سازي _ شربت سازي. و نوشابه سازي استفاده مي گردد. اين شيرين كننده در جد مصرف عادي  براي افراد ديابتي مجاز مي باشد  و ميزان مصرف آن در حد متعادل مجاز مي باشد.امروزه با استفاده از اين شيرين كننده . بيماران ديابتي و رژيمي         مي توانند بدون بالا رفتن قند خونشان . از چند بطري 5/1 ليتري نوشابه روزانه استفاده كنند.
تنها مشكل آسپارتام عمر كوتاه آن پس از تركيب آن مي باشد  كه در اثر تركيب با آب. پس از 3ماه تجزيه شده و شيريني اش را از دست مي دهد. از اين روست كه       نوشابه هاي دايت و رژيمي كه با اين قند تهيه مي گردند . داراي تاريخ مصرف كوهتاتري ميباشد .
آسپارتام به روايتي ديگر
دومین قند مصنوعی بود که در سال 1965 توسط شیمیدانی به نام جیمز شالتر کشف گردید. مصرف آسپارتام در سال 1981 توسط FDA تایید و پس از آن در سال 1996 در کلیه نوشابه‌ها و غذاهایی مانند شربت ها، سس، سالاد و بعضی از تنقلات استفاده شد
آسپارتام 180 تا 200 برابر شیرین‌تر از شکر بوده و تولید آن آسان است. ولی در برابر حرارت پایدار نبوده و در اثر حرارت دیدن، خاصیت شیرینی خود را از دست می‌دهد. آسپارتام در مقادیر زیاد در موش تومور مغزی ایجاد می‌کند، ولی در لیست کارسینوژن‌های انسانی قرار ندارد. مصرف مقادیر متوسط آسپارتام در دوران بارداری ایمن می‌باشد
با این حال آسپارتام دارای عوارض بسیار زیادی است که مصرف آن را محدود می‌نماید از جمله: حملات پانیک که یک عارضه شایع ناشی از مسمومیت با این قند است، تشنج، صرع، گیجی، میگرن، سردرد شدید، از دست دادن حافظه، اختلالات تکلم به صورت تکلم بریده بریده، بی‌حسی انتهاها، خستگی مزمن، بی‌خوابی، تحریک‌پذیری، فوبیا (ترس مرضی)، تغییرات تشخیصی واضح، تاکیکاردی، واکنش‌های آسمی، درد قفسه سینه، افزایش فشارخون، تهوع و استفراغ، اسهال، دردهای شکم، بلع دردناک، خارش، کهیر و سایر واکنش‌های آلرژیک، افزایش یا کاهش قند خون، اختلالات قاعدگی، اختلالات جنسی، کاهش میل جنسی در مردان، سوزش ادرار، افزایش تشنگی، افزایش وزن، ادم، نازک شدن موها، ریزش مو، درد مفاصل، تومور مغزی تایید شده در حیوانات و مرگ.
مصرف آسپارتام بیماریهای زیر را تشدید کرده یا علائم آن‌ها را تقلید می‌کند: فیبرومیالژی، آرتریت، اسکلروز مولتیپل، پارکینسون، لوپوس اریتماتو، حساسیت به مواد شیمیایی، دیابت و مشکلات ناشی از آن، آلزایمر، نقص های هنگام تولد، سندرم خستگی مزمن، لنفوم، بیماری لایم، بیماری اختلال در توجه، بیماریهای پانیک، افسردگی و سایر بیماریهای روانی.