نقش تغذيه بر رشد و نمو10
          
          رشد و نمو :
    تغييرات فيزيكي :
بلوغ ، فرايندي كه با تغييرات فيزيكي و تكامل كل بدن همراه است ، در اين دوره روي مي دهد . به دنبال بلوغ ، حدود 20 درصد به قد و 50 درصد به وزن نوجوان افزوده مي شود .
بيشترين درصد اين رشد در 24 – 18 ماه اول جهش رشد صورت مي گيرد . نقطه اوج افزايش قد در افراد مختلف ، متفاوت است . براي مثال ، به طور معمول دختران تقريبا 2 سال زودتر از پسران بالغ مي شوند . اگر چه با رسيدن به بلوغ جنسي ، رشد كند مي شود ، اما با اين حال رشد طولي و افزايش وزن تا آخر 19 سالگي براي دختران و اوايل 20 سالگي براي پسران ،‌ادامه مي يابد . در دختران با شروع قاعدگي ، تنها 3 – 2 اينچ به قد آن ها افزوده مي شود .
     ارزيابي رشد :
با استفاده از منحني رشد و معاينات باليني مي توان يك نوجوان را از لحاظ سلامت پيشرفت قد و وزن ، مورد ارزيابي قرار داد . نوجوانان با BMI زير صدك پنجم بايد براي بيماري ها و اختلالات غذا خوردن مورد ارزيابي قرار گيرند .
نوجوانان با BMI بين صدك 95 – 58 در معرض خطر براي افزايش وزن قرار دارند و بايد ارزيابي تغذيه اي در آن ها صورت گيرد . نوجوانان با BMI صدك 95 يا بالاتر براي سن و جنس دچار اضافه وزن هستند و بايد مورد معاينه پزشكي قرار گيرند .
 
جدول 6-4 توصيه هاي انرژي و پروتئين در نوجواني
سن قد
( CM ) وزن
 (KG  ) انرژي
KCAL/DAY انرژي
KCAL/KGB.W انرژي
KCAL/CM.HR پروتئين
GR/CM.HR    GR/DAY   
 
دختران                          
14-11 157 46 2200 47 14       46           29/0
18-15 163 55 2200 40 13.5       44           26/0
پسران           
14-11 157 45 2500 55 16       45           28/0
18-15 176 66 3000 45 17       59          33/0
 
          نيازهاي تغذيه اي :
     انرژي :
ميزان انرژي توصيه شده براي نوجوانان توسط RDA ، ميزان رشد و ورزش بايد هنگام تعيين نياز انرژي نوجوانان در نظر گرفته شود .
جدول 6 – 4 ميزان انرژي و پروتئن را در نوجوانان نشان مي دهد .
     پروتئين :
مطالعه به جهت تعيين نيازهاي پروتئين نوجوانان در مقايسه با سنين كمتر انجام شده است . توصيه هاي اخير مقدار پروتئين دريافتي را در حدود 20 -15 درصد كل انرژي مصرفي پيشنهاد مي كنند . در واقع ميزان كل پروتئين بايد بين 72 – 45 گرم در روز باشد .
چنانچه دريافت انرژي به هر دليلي ( براي مثال مشكلات اقتصادي ، بيماري هاي مزمن يا تلاش براي كم كردن وزن ) ناكافي باشد ، ممكن است پروتئين به عنوان يك منبع انرژي مورد استفاده قرار گيرد و براي ساخت بافت جديد يا براي ترميم بافت ، در دسترس نباشد و اين حالت منجر به كاهش سرعت رشد و كاهش توده عضلاني خواهد شد .
دريافت بيش از حد پروتئين نيز مي تواند بر وضعيت تغذيه ، تأثير گذار باشد . براي مثال ، دريافت بالاي پروتئين مي تواند با متابوليسم كلسيم تداخل داشته باشد و نياز به مايعات را افزايش دهد و اين افزايش نياز به مايعات ، ممكن است نوجوانان ورزشكار را در معرض خطر بالاي دهيدراتاسيون قرار دهد .
     مواد معدني :
مقدار مورد نياز كلسيم ، آهن ، روي ، منگنز در زمان جهش رشد دو برابر مي شود .
•   كلسيم :
نياز به كلسيم به دليل رشد عضلات ، استخوان ها در طول دوران بلوغ و نوجواني ، بسيار بيشتر از دوران كودكي و بزرگسالي است .
نياز به كلسيم در دوران نوجواني بر اساس رشد اسكلت است كه 45 درصد آن در اين زمان اتفاق مي افتد .
پژوهش ها نشان داده است كه نسبت يك به يك كلسيم به فسفر براي بيشتر گروه هاي سني مناسب است . زيرا تركيب مهم ديگري كه علاوه بر كلسيم در استخوان نقش دارد ، فسفر است . مقدار مجاز توصيه شده كلسيم (  DRI) 1300 ميلي گرم در سنين 18 – 11 سالگي است ؛ اما تعيين ارتباط كلسيم و فسفر رژيم غذايي ، پيچيده است . با اينكه فسفر رژيم ، سبب افزايش جذب كلسيم مي گردد ،‌ ولي مقدار اضافي فسفر و در نتيجه ايجاد نسبت كمتر از 1 به 2 ، سبب كاهش سطح كلسيم خون گشته و هيپرپاراتيروئيديسم را به وجود مي آورد كه تحليل استخوان را موجب مي شود . مقدار مجاز توصيه شده كلسيم از سوي NIH ، 1200 تا 1500 ميلي گرم در روز براي سنين 24 – 11 سالگي است .
•   آهن :
پسران و دختران در اين دوران نياز بيشتري به آهن دارند . در مردان ، ساخت توده ماهيچه اي كه همراه با حجم بيشتر خون است و در زنان آهن از دست رفته به علت عادت ماهيانه ، نياز بيشتر آهن در اين دوران را ايجاب مي كند .
در طول دوران نوجواني ، كم خوني ثانويه به كمبود آهن ، ممكن است منجر به اختلال در پاسخ سيستم ايمني و كاهش مقاومت به عفونت گردد .
 كم خوني فقر آهن ، مشكلاتي را در زمينه يادگيري براي نوجوانان ايجاد مي كند .
ميزان مجاز توصيه شده ( RDA ) در اين دوران 12 ميلي گرم در روز براي پسران و 15 ميلي گرم در روز براي دختران است .
•   روي :
روي ، براي رشد و بلوغ جنسي مورد نياز است . مصرف روي در در هنگام جهش رشد بالا مي رود كه منجر به مصرف بيشتر منابع حاوي روي مي شود . كاهش دريافت غذاهاي حاوي روي ممكن است كه رشد فيزيكي و پيشرفت صفات ثانويه جنسي را تحت تأثير قرار دهد . شواهد نشان مي دهد كه نوجوانان با سطح كم روي سرم ، داراي مشكلاتي مثل آكنه هستند .
دختران نوجوان باردار ، بيشتر به دليل تقسيم سلول و رشد جنين در حال رشد و نيز رشد خود مادر در معرض كمبود روي قرار دارند . از اين رو بايد اين افراد به مصرف غذاهاي غني از روي مثل ماكيان ، محصولات لبني كم چرب يا بدون چربي ، حبوبات ،‌دانه ها به خصوص دانه هاي كامل تشويق شوند .
ميزان روي مجاز توصيه شده ( RDA ) در اين دوران 12 ميلي گرم براي دختران و 15 ميلي گرم در روز براي پسران است .
•   ويتامين ها :
نياز به ويتامين ها در طول نوجواني افزايش مي يابد . به دليل افزايش انرژي مورد نياز در طول اين دوره ، نياز به تيامين ، ريبوفلاوين و نياسين به منظور آزاد كردن انرژي از كربوهيدرات ها افزايش مي يابد . با ساخت بافت ، نياز به ويتامين B6 ، ‌اسيدفوليك و ويتامين B12  نيز افزايش مي يابد . همچنين نياز به ويتامين هايA  ،C و E براي رشد سلولهاي جديد افزايش مي يابد . اگرچه شواهد كمي از سطح كم ويتامين C  سرم نوجوانان وجود دارد ، اما با اين حال افرادي كه از خوردن ميوه و سبزيجات اجتناب مي  كنند و افرادي كه سيگار مي كشند ، ممكن است در معرض خطر بالاي كمبود ويتامين C قرار داشته باشند .