Anorexia Nervosa (بي اشتهايي عصبي)

افرادي که به طور عمدي گرسنگي مي کشند و چيزي نمي خورند، مبتلا به نوعي بيماري به نام " Anorexia Nervosa " مي باشند. اين اختلال غالبا در زمان بلوغ اتفاق مي افتد و شخص دچار کاهش وزن شديد مي شود(حداقل 15% زير وزن نرمال شخص در آن سن و با آن قد). معمولا اشخاص دچار اين ناراحتي لاغر مي باشند، اما به نظر آنها، بسيار چاق مي باشند و شرع به کم غذايي مي کنند. در بعضي مواقع لازم است اين اشخاص براي خوردن غذا، بستري در بيمارستان شوند.

افراد دچار  Anorexia Nervosa ، به طور معمول  خود از غذاخوردن پرهيز مي کنند، هرچند از گرسنگي در حال موت باشند.

غذا و وزن 2 امري است که هميشه اين افراد به آنها فکر مي کنند و تا اندازه اي مي توان گفت دچار وسواس ميباشند. بعضي از اين افراد در مقابل ديگران غذا نمي خورند. آنها ممکن است براي دوستان و يا آشنايان غذا درست کنند، اما هيچگاه با آنها شريک در غذاخوردن نمي شوند. آنها براي کاهش وزن شروع به ورزش سخت روزانه مي کنند. به طور معمول، زنان دچار اين بيماري  غالبا دوران خونريزي ماهانه مرتبي ندارند.  مردان نيز داراي قدرت باروري نمي باشند.

علت anorexia nervosa هنوز مشخص نيست. براساس تحقيقات به عمل آمده 2-1% از زنان و 0.2-0.1% از مردان مبتلا به اين بيماري مي باشند و اين بيماري دربين سفيدپوستان شيوع بيشتري دارد.



نامهاي ديگر

Anorexia Nervosa  به نامهاي ديگري نيز شناخته شده است، از قبيل:

·         Apepsia Hysterica (سريع هضم شدن)

·         Magersucht

·         hyperactivity (بيش فعاليت)

·         amenorrhea (فقدان قاعدگي)

·         anorexic

·         anorexigenic

·         binge eating (هميشه درحال خوردن)

·         purging (خالي کردن غذا از بدن)

·         self-imposed starvation ( گرسنگي کشيدن)



نشانه هاي بارز بيماران دچار Anorexia Nervosa

·    بيماري هاي قلبي

·    سوءتغذيه شديد

·    نقصان عمل غده تيروئيد که عدم تحمل سرما و يبوست را ناشي مي شود.

·    ظاهر شدن موها بصورت کرک

·    ادم

·    کاهش گلبولهاي سفيد خوني که خود باعث انواع بيماري هاي عفوني مي شود.

·    استئوپروزيز و شکنندگي استخوانها

·    عدم  تعادل الکتروليت هاي بدن

·    از دست دادن آب بدن و به دنبال آن شوک قلبي

·    تشنج به علت تغيير مکان مايعات در نتيجه استفاده بيش ازحد مسهل ها و  استفراغ کردن

·    تاخير در قاعدگي

·    ضعف عضلات

·    از بين رفتن بافت چربي

·    کاهش فشار خون

·    بيماري هاي دندان به خاطر استفراغ بيش از حد

·    زرد شدن پوست

·    افسردگي



تاثيرات بي اشتهايي عصبي

·    بر تمام بدن: باعث سستي، رخوت، ضعيف بودن و سوءتغذيه مي شود.

·  بر سيستم عصبي: عدم تمرکز، بي حسي، بي علاقه اي، افسردگي، زود رنجي و حتي خودکشي از علائم اين بيماري مي باشد. (در آزمايش CT scan بزرگي شکم و در آزمايش MRI کاهش توده خاکستري وسفيد نشان داده ميشود.)

·  بر قلب و عروق: افزايش ضربان قلب، ضعيف شدن، سرگيجه داشتن، تنفس کوتاه کشيدن، درد قفسه سينه و سرد شدن اندامها

·  بر پوست و مو: وجود کرک روي صورت و کف دست يا پا و بازو، کم پشت شدن مو، شکننده شدن ناخنها، پوست خشک و تغيير رنگ پوست به زرد شدن از علائم اين بيماري است.

·    بر استخوانها: استئوپروز (شکننده بودن استخوان)، کاهش کلسيم، کاهش فسفر و کاهش منيزيوم.

·  بر دندان: کلسيم دندان کم مي شود، دندان ها خراب مي گردد و اگر دنداني پرکرده باشد، بر اثر استفراغ و داخل شدن اسيد معده در دهان از بين مي رود.

·    بر ريه: آسيب ريوي خودبخود مشاهده مي شود.

·  مايعات و مواد معدني موجود در بدن: از دست دادن مايعات و خشکي بدن، بوجود آمدن ادم، کمبود سديم و پتاسيم و منيزيوم و فسفات وکلر.



درمان

اولين درمان اين است که، شخص دريابد که مشکلاتي در غذاخوردن دارد. بعد نوبت به درست کردن عادات غذايي و برگرداندن وزن به حالت اول مي باشد. در بعضي از موارد بستري کردن در بيمارستان نيز لازم است (اگر وزن فرد 30% زير وزن نرمال براي سن و قد باشد، نياز به بستري در بيمارستان مي باشد.)

قدم بعدي از نظر روان و ذهن مي باشد. در اين قسمت بايد رفتار فرد درمان شود و بايد قدرت خودشناسي را در آنها بهبود بخشيد. داروهاي ضد افسردگي تجويز شود و حتي گاهي  احتياج به غذا دادن از راه وريدي مي باشد. بيماران بايد باور داشته باشند که وزن، هيکل و سايز آنها بسيار مناسب است. زيرا اين بيماران غالبا از وضعيت و حالت خود ناراضي و در اندازه گيري وزن خود واقع بين نمي باشند.



بايد اين را بدانيم که با رژيم غذايي صحيح (حتي طولاني مدت) و روان درماني مي توان از اين بيماري نجات يافت.

مريم سجادپور